سلام اي تنها بهونه واسه ي نفس كشيدن

هنوزم پر مي كشه دل براي به تو رسيدن

واسه ي جواب نامت مي دونم كه خيلي ديره

بذا به حساب غربت نكنه دلت بگيره

عزيزم بگو ببينمكه چه رنگه روزگارت

خيلي دوست دارم تو مهتاب بشينم يه شب كنارت

سر تو مهربوني بذاري به روي شونم

تو فقط واسم دعا كن آخه دنبال بهونم

حالم رو اگه بپرسي خوبه تعريفي نداره

چون بلاتكليفه عاشق آخه تكليفي نداره

نكنه ازم برنجي تشنه ام تشنه ي بارون

چه قدر از دريا ما دوريم بيگناهيم هر دو تامون

بد جوري به هم مي ريزه من و گاهي اتفاقي

تو اگه نباشي از من نمي مونه چيزي باقي

مي دوني كه دست من نيست بازياي سرنوشته

رو قشنگا خط كشيده زشتا رو برام نوشته

باز كه ابري شد نگاهت بغضتم واسم عزيزه

اما اشكات رو نگه دار نذار اينجوري بريزه

من هنوز چيزي نگفتم كه تو طاقتت تموم شد

باقيش و بگم مي بيني گريه هات كلي حروم شد

حال من خيلي عجيبه دوست دارم پيشم بشيني

من نگاهت بكنم تو تو چشام عشق رو ببيني

يادته من و تو داشتيم ساده زندگي مي كرديم

از همين چشمه ي شفاف رفع تشنگي مي كرديم

يه دفه يه مهمون اومد عقلم رو يه جوري دزديد

دل تو به روش نياورد از همون دقيقه فهميد

اولش فكر نمي كردم كه دلم رو برده باشه

يا دلم گول چشاي روشنش رو خورده باشه

اما نه گذشت و ديدم دل من ديوونه تر شد

به تو گفتم و دلت از قصه ي من با خبر شد

اولش گفتم يه حسه يا يه احترام ساده

اما بعد ديدم كه عشقه آخه اندازش زياده

تو بازم طاقت آوردي مث پونه ها تو پاييز

سرنوشت تو سفيده ماجراي من غم انگيزه

بد جوري ديوونتم من فكر نكن اين اعترافه

هميشه نبودن تو كرده اين دل و كلافه

مي دونم فرقي نداره واست عاشق بودن من

مي دونم واست يكي شد بودن و نبودن من

مي دونم دوسم نداري مث روزاي گذشته

من خودم خوندم تو چشمات يه كسي اين رو نوشته

اما روح من يه درياست پره از موج و تلاطم

ساحلش تويي و موجاش خنجراي حرف مردم

آخ چه لذتي داره ناز چشماتو كشيدن

رفتن يه راه دشوار واسه هرگز نرسيدن

من كه آسمون نبودم اما عشق تو يه ماهه

سرزنش نكن دلم رو به خدا اون بي گناهه

تو كه چشماي قشنگت خونه ي صد تا ستارهس

تو كه لبخند طلاييت واسه من عمر دوبارهس

بيا و مثل گذشته جز به من به همه شك كن

من بدون تو مي ميرم بيا و بهم كمك كن

خدایاشکرت شوخی تلخی بود دیوانه ای به نام دانش شوخی تلخی بامن کرد خداراشکر حالش خوب است حالا سراغی ازما نمی گیرد مهم نیست مهم نفس است که شاد باشد حتی اگر دلیل شادیش بامن نبودن باشد ونبودن من باشد -------- دلم برایت تنگ شده می دانم این جمله برایت تکراریست می دانم برای تو من فقط یک حرفم یک حراف دل مشغولی های این روزهایت را که فهمیدم دعا کردم انقدر مشغول خسته شوی که یادت برود یک روزی من وتو این هیاهو ورفت وامد راچه عاشقانه انجام دادیم فکر همه چیز بودیم به جز با هم نبودن وهنوز جملاتت موقع رفتن توی سرم پتک میزند یادت هست گفتی من همه این ها رادانه به دانه باعشق خریدم ونگه داشتم ولی تو... ومن فقط خجالت کشیدم لال شدم وبی صدا وبااشک التماست کردم که بمان اما تو رفتی وجارزدی که ایها الناس کسی که این همه ازعشق دم میزد حتی نیامد جلوی راهم قرار گیرد که به همین شب وایامش قسم خجالت کشیدم میدانی ماندارها وقتی روی دنده نداری بیفتیم هیچ چیزنداریم عرضه غیرت اراده تعصب جربزه و...پول اگرداشتیم به والله قسم باهمه نفرتی که ازمن وگذشته مشترک بامن داری راضی نمی شدی دلم با4خط یک نمی دانم انسان یا انسان نما ازاذان صبح بلرزد -نه راضی می شدی ونه اجازه می دادی دلم برای مهربانیت تنگ شده برای آن روزها که می بخشیدی ساده می دیدی ساده بودی ساده می خواستی وزندگی سفیدمان این همه خط زشت سیاه نداشت ------------ راستی خانم یاآقای دانش شما اگر نفس روبشناسی قطعا شماره منو می تونی داشته باشی احساس می کنم اطلاعاتی که درمورد من ونفس داری اشتباه یک ایمیل ازاطلاعاتی که داری روبفرست وشماره ای برای ارتباط بذار تاحقیقت ثابت شه

كسي رو دوست داشته باشي ؛ نمي توني تو چشماش زول بزني ؛ نمي توني دوري شو تحمل كني ؛ نمي توني بهش بگي چقدر دوستش داري ؛ نمي توني بهش بگي چقدر به اون نياز داري ؛ واسه همينه كه عاشقا ديوونه آدم ها به هم گل مي دهند ، چون معناي حقيقي عشق در گل ها نهفته است ؛ كسي كه بكوشد صاحب گلي شود؛ زيبايي پژمردن اش را هم خواهد ديد؛ اما اگر به همين بسنده كند كه گلي را در دشتي بنگرد ، همواره با او خواهد ماند؛ چون آن گل با عصر هنگام ، با غروب خورشيد ، با بوي زمين خيس و با ابرهاي افق مي ميرد